ruhum ıslanırken




kaç sabah daha kaldı
darmadığın hallerimde
sevgim halı altında toz zerreciği
taşınamaz olan ikiz kanım kara yorgan haşret
ve binlerce saç teli özlem karınca damlalar


"buruk aklar bırakan izlerin"



akşamlarım olmasın
sesinde ölür neşem
binlerce anı saklı sevdiğim kokularda
senden kalan binlerce hatıra toka bir saat



vazomda hala kurumayan papatyalar




geceler sevimsiz zaman delimi
kırık radyo sevimsiz dört köse cızırtı
etrafımda siyah gölge korkular
yatağımda eksimeyen saygın gülüs



ve bir bardak su





balkonda bir saksı öksüz yesil suskunlar
bir kaç tane gözüm gibi bakdığım sesinin hatıraları
geyemediğim bir kaç terlik ve bir resmin icinde olan cantan
hepsini toplasam getirirmi yüreğiminden giden seni



bakıp bakıp yaşlanmayan senleri





merdivenler senden kalan son sesler
adım adım gitmeni sayamadığım ağırlık
kırılmış kirli pencereler
duvarda sayısız yorgun izler




hala icimde sakladığım ruhunla






yapa yalnız senler
parca kırılmışlık
dik eğrelti duran mutluluk
acıdan rengi solmus gözler





ve ben öksüz yıllar...



omzunda elin sıcaklığı
hala nefes alan bir bakış
güneşin her doğumunda ayrlık yanağı
bin haşret bir sade ve sadece icimden gecen sızı



kuru yaprak gibi son bahar gidişin...

ve,,,

" yalnız karanlık geceler "


.