Konsa bülbül güle, eğilse dalı,
Gülünen muhabbet, zar mı güzelim?
Bülbülsüz güller de, kuru bir çalı,
Dalında bir bülbül, var mı güzelim?

Ben bir gonca gülüm, daha açmadım
Yakına ırağa, ıtır saçmadım.
Dalıma konacak, bülbül seçmedim,
Var git oğlan var git ,bir duyan olur!

Lebler şeker şerbet, ağzın bal tası,
Kaşın kamer gözün gönül oltası,
İnce belde kuşak, idam baltası.
Yakıyor ışmarın, hâr mı güzelim?

Zülfüm tellerine kına yakmadım,
Kaş altından yarım, yarım bakmadım,
İnce bele kemer, bile takmadım
Var git oğlan var git ,aşk âyan olur!

Allıdır yanaklar, çiftedir benler,
Suya değmiş kekil, ıslanmış yenler,
Oluğun şelvesi, ak gerdan tenler
Çiy mi düşmüş döşe, ter mi güzelim?

Kaytandır bıyığın, gözün karaca,
Gümüşten eğerli, atın doruca.
Oymağın bilinmez, aslın nirece?
Var git oğlan var git, kız ziyan olur!

Sılam Varsak eli, yörük avazım,
Ayrandır içtiğim, kopuzdur sazım.
Simsim cirit halay, Türk boyu özüm,
Bize gelin olmak, zor mu güzelim?

Aha çadırımız, kıldan kapısı,
Anam,bubam,dayım, şurda hepisi.
Ala dağlar bizim, yohtur tapusu,
Var git oğlan var git, bir kıyan olur!

Bağlasam dizimi, otursam posta,
Çadırdan bir kahve, gelir mi dosta?
Seni vermezlerse, olurum hasta?
Söyle gönlün bana, er mi güzelim?

Dededen toruna, meclis kurulur,
Bu ilde yiğide aslı sorulur,
İlki hak’dan son söz benden verilir
Var git oğlan var git, söz beyan olur!

Varıp da sılama, vasıl olayım,
Oymağı toplayıp, kavli kılayım.
Yaşmağı yüzüne, Hak’dan dolayım
Peygamberin kavli, yàr mi güzelim?

Çıkınımla bohçam,sandıkta deste,
Oyalı mendile,işledim beste,
Kavlin candan ise,bubamdan iste
Var git oğlan var git, bir cayan olur !

Erdem GÜMÜŞ
KUL FİGANİ
22.12.2017 İZMİR