Günbegün hazan düşer yürüdüğüm yollara
Aşka ömür yakışır sitemim var yıllara
Can özüm söz ar gelir sükût eden dillere
Haberin var mı bilmem sen giderken bahardı
Kalbi kekremsi hüzün, mevsimleri küf sardı.
Nuray Çakmak

Mevsimleri küf sardı gözlerindeki nemden
Bu geçici dünyaya gösterdiğin önemden
Salla gitsin yaşamı deprem mi olur sanki
Her şey güzel olacak sözlerime inan ki
En değerli zamanın yaşadığın bu an ki.
Afet Kırat

Yaşadığın bu an ki seviye küsen gönül
Halden bilmez maşuktan umudu kesen gönül
Geçiyor günler aylar ister ağla ister gül
Hicranı desen desen kalbe çizen o yârdı
Gözümde uyuttuğum düşler mi günahkârdı.
Nuray Çakmak

Düşler mi günahkârdı mahveden bizler miydik?
İnsanın fıtratı ne iyi miydik şer miydik?
Bırak derdi kederi sorgulama hayatı
Tökezler elbet bir gün altında hayat atı
Zamana zevki zerk et bulacaksın rahatı.
Afet Kırat

Bulacaksın rahatı diyorsun söz misali
Çöktü gönlün çatısı kalmadı hiç mecali
Ne söylesem nafile korkutuyor bu hali
Şerri hayra yorsam da sevgisi hilekârdı
Velhasıl vefasıza sol yanım hep şikârdı.
Nuray Çakmak

Sol yanım hep şikârdı benim de bir zamanlar
Başımda tütüyordu keşkeler ve amanlar.
Tutuşturdum dertleri sen de öyle yap gitsin
Gül eğlen kahkaha at bütün dünya işitsin
Neşe kapılarını açacak tek kilitsin.
Afet Kırat


Şiir türü: zincirbent sohbet