Temelli değilse de çıkıp her akşamüstü
Gün usulca gecenin koynuna girince gel!
Yine hislerim ahraz kendi kendine küstü
Karanlık, yıldızlara yatağı serince gel!

Hayalinle muhabbet körüklüyor isyanı
Sensizlik yörüngesi keser dilden dermanı
Özlemek bu kadar mı susatırmış insanı?
Koyunlar kuzulara memeyi verince gel.

Bulutlar gözyaşıyla yeryüzüne ağınca
Umutların boy verip başı göğe değince
Hasretin olgunlaşıp dallarını eğince
Başakların dolunca, ekinler erince gel.

Hiç bigâne olur mu duygular sahibine?
Sevmek ağır gelir mi sevenlerin kalbine?
Aşk ile vuruyorken tasavvurun dibine
Düşlerimin bağından bir demet derince gel.

Geceyle bir yanalım, kaynayalım, taşalım
Mutluluktan neşeden sapaklarda şaşalım
İnatlaşma hayatla birlikte savaşalım
Sevda okunu çekip yayını gerince gel.

Ben sana susamışım kuru topraklar gibi
Yağmasan da bir gürle kalbimi yoklar gibi
İhtimal dahilinde öksüz çocuklar gibi
Arife havasınca, bayram şekerince gel.

14.08.2014 -20.12.2017

Salih ERDEM