Parmaklarım pek kadit titriyor yine bugün
Hüznüm çaydan ziyade demlenir yüreğimde
Çay ıtırlı bir sabah meçhule oldum sürgün
Kara çayın acısı dudağımdaki imde
Sükût biçilmiş kaftan bu hüzün sürgününe
Artık çayın tadı yok acıyor günden güne



Billurdan hikâyeler eski günlerde kaldı
İsli çaydanlığım hep giz taşır sabahlara
Bir acı tufan esti gönlü kasavet aldı
Hurufatın takatı yetmez artık ahlara
Sükût biçilmiş kaftan bu hüzün sürgününe
Artık çayın tadı yok acıyor günden güne



Yedi rengin hüznünü taşıyor demlik çaya
İnce belli üstünde gam bulutu dönüyor
Hüznün gölgesi vurur çay vakti dolunaya
Yüreğimde burukluk kandil dem dem sönüyor
Sükût biçilmiş kaftan bu hüzün sürgününe
Artık çayın tadı yok acıyor günden güne



Bu dünya sürgünün bilinen adı hayat
Fanilik gömleğinin yakası dar yeni bol
Sürgün ve çay gönlüme ateş salan saltanat
Riyazet hırkasını özen ile giyen ol
Sükût biçilmiş kaftan bu hüzün sürgününe
Artık çayın tadı yok acıyor günden güne
Ankara, 14.12.2017 İbrahim Kilik