İçim bir yangın yeri kor alevlere düştüm
Hüznümü taşıyamaz çektiriler kalyonlar
Küsmek haramdı lâkin Ankara sana küstüm
Acıma miskal değil milyonlar trilyonlar
Güvendiğim dağlara kar yağdı ince ince
Yolları buz bağladı tam düzlüğe girince


Ankara sana küstüm ama senin suçun yok
Yarım kalan düşümün müsebbibi benim hep
Sevinmek artık uzak hüzün katmerli pek çok
Bilmiyorum bu hâle bu şehirde ne sebep
Güvendiğim dağlara kar yağdı ince ince
Yolları buz bağladı tam düzlüğe girince



Ah Ankara sen benim sinemde yangın yeri
Kula atın yelesi ipekten ibrişimden
Ilgar gider düşümde hüzün renkli eyeri
Kimse anlamaz benim sükût renkli imimden
Güvendiğim dağlara kar yağdı ince ince
Yolları buz bağladı tam düzlüğe girince


Hüzün kanatlarını takmış uçar hışımla
Şehrin taklarına hep gam çiçeği takılmış
Alay eder bulutlar hayale dalışımla
Anılar sayfasına gam çivisi çakılmış
Güvendiğim dağlara kar yağdı ince ince
Yolları buz bağladı tam düzlüğe girince
Ankara, 14.12.2017 İbrahim KİLİK