Soluduğu havaya düşen toz zerresi
Sevdanın bir parçasıdır sol yanımda
Düşlerine dair anlatımın her kelimesi
Düşüm olur aklımın sağır odalarında

Şiirleşen kelimeler gibi
Zaman ve mekan onla başlar yaşamaya
Ne gezer bende mantığın terazisi
Dilese yol olur ömrüm onun yoluna

Ayrı satırlarda dünyaya gelmez sevda
Kader aynı satırlara yazmayacaksa ikimizi
Ölüm olur yaşamın kıyısındaki aklıma
Ömrümü aşk eden varlığının gidişi

Yaşam denizinde ihtimal gemisini
Hangi kıyıya götürür rüzgarlar
Vardığı limanda yaşatır mı sesini
Yoksa ölüm mü vuracak kıyıda dalgalar

Gözleri, uzayıp duran gökyüzüm
Akıp giden zamanda her şey ona sürgün
Bilinmeze gark olan takvim
Ona dökülür mü yaşanacak her gün

Sürgün geceden yazıyorum bu dizeleri
Gece boyu dökülen yıldızlarda diledim
Az sonra doğacak güneşin sesinle gelmesini
Yüzümde ellerin ancak gün aydın diyebilirim