Her akşam içimde yanan ateşi,
Söndürmek istesem sönmüyor Gardaş!
Her sabah evime doğan güneşi,
Döndürmek istesem dönmüyor Gardaş!

Kıyametler kopsa gözüm görmüyor
Kime sordum ise cevap vermiyor
Dünyanın haline aklım ermiyor,
Erdirmek istesem ermiyor Gardaş!

Elimdeki kalem gerçek yazmıyor
Hata yapanlara kimse kızmıyor
Gel gezelim desem benle gezmiyor,
Gezdirmek istesem gezmiyor Gardaş!

Adını yazarım mermer taşlara
Mendiller az gelir akan yaşlara
Yine tutulmuşum kara kışlara,
Sezdirmek istesem sezmiyor Gardaş!

Vuramaz sanmayın hedefim yakın
Koşmak istiyorum beni bırakın
Ebedi gönlümde sürsün bu akın,
Sürdürmek istesem sürmüyor Gardaş!

Bir elim yağdadır bir elim balda
Kuşlar selam durur karşıki dalda
Dermanım kalmadı soldaki kolda,
Sardırmak istesem sarmıyor Gardaş!

DOĞANAY’ım gökten taşlar düşüyor?
Çocuklar sokakta her gün üşüyor
Zenginin evinde haram pişiyor,
Durdurmak istesem durmuyor Gardaş!

Kemal DOĞANAY