ömrü kısa olur kelebeğin
sevmesi gibi sevişmeleride
yaşadığı o andır mutluluğu
her kanat çırpışında
seranat yapar sanki sevgiliye
ölüm anı geldiğinde
bir toz bulutu gibi koşar ışığa
düşer narin bedeni karışır toprağa
çok şey yaşamıştır aslında
başka bir bedende can bulur
döner kozalağa
merhaba der yeniden dünyaya
her son bir başlangıçtır
biten aşkımızın doğmasını beklemek
tan vakti uyanmak gibi
her doğan günün
yeni umutlara gebe
doğum sancılarını hissedercesine
kıvranmak sağa sola
ve beklemek sevgilinin gelişini
puslu sokak lambaları eşliğinde
çılgınca sevişmeleri
ne yazık ki hepsi kaldı mazide
yer yok yürekte bu sevgiye
sessiz gelip sessizce gittin
bir su gibi buldun yatağını
kavuşmaktı amacın sanki denizlere
set çekemem önüne
isteme ödün vermem sevgimden
bu can çıkmadan bu bedenden ...




Refik
13 . 12 . 2017
İstanbul