Tek Kişilik Odda

Zaman akıp giderken hiç sormadan bize,
Ne kalır ki elimizde, emek verdiğimiz sevgiden başka.
Tükenen sevdalar, biten umutlar geride kalır,
Hüzün çökmüştür alnımıza,
Nemlidir gözler, görmeyi istediğini göremediği için..

Hayatlar çalınmış, olmak istediğimiz zamandan uzaklaşmışızdır,
Sadece anı defteri kalır dost dediklerimizin arasında..
Haykırışlar, yakarışlar boşunadır artık,
Sol yanımızda kalan boşluk hiç dolmayacaktır mahşere kadar,
Zaman akıp giderken hiç sormaz yalnız mısın? diye .

Yanımızda olmasını istediğimiz başka diyarda,
Burnumuzu acıtan yabancı kokulara karışmıştır.
Elleriyle dokunduğu ellerin hiç ısınmaz, gittiğinden beri..
Sevgi pınarların kurumuştur, mevsimler hazan olmuştur sana,
Ne önemi vardır, O yoksa akıp giden zamanın…

Ölümü beklersin, tek kişilik koltuğuna oturmuş
Tat alamazsın biten ömürden, gıdası O’nda kalmıştır.
Hafif hafif bastıran sevgisizlik ağrısını hissedersin yüreğinde,
Vakit gitme vaktidir, son kez güler nemli gözlerin
Son defa bakarsın O’nsuz yaşadığın tek kişilik odaya…