1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
800
Okunma
Bir yaz günü aldık kara haberini. Mudanya Denizi onu hakka götürdü.
Ümit Göksun’a
Çehrende doğardı güne güneş,
Sen gülümsediğin vakit.
Okul pansiyonunun o soğuk odalarında.
Şifayı kapmışlara bir çorba sıcaklığıydı.
Ağzından dökülen her cümle.
Nöbetçi öğretmenler bile,
Ayaz çökmüş gece yarılarında seni dinlerdi.
Başka gezegenleri anlatır gibi konuşurdun.
Bir gemi yolculuğa hazır beklerdi.
Anlattığın her hikaye kıtalar ötesinde.
Ruhumuzu okşardı bilgeliğin.
Ay en güzel senin çehrende dururdu.
Acı bir yaz mevsimi arkadaşlarla gidilen gezi.
Nasıl dönüştü acı habere.
Ve aradan geçen beş yıl sanki koca mazi.
Seni bizden alan Mudanya denizi.
Hep anlatılan korku hikayeleri misali.
Çocuklar bir daha cesaret edip gidemedi oraya.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz