Sözün söz olmalı, meclis irfan da,
Ardında durmazsan, sözün bozulur.
Can çıkınca ceset, kalır insanda,
Yavaş yavaş çürür benzin bozulur.

Allah verir amma, az sanır belki,
Güneşi sarmalar, buz sanır belki,
Gözden akanları, tuz sanır belki,
Görsen o kudreti, gözün bozulur.

Altın sanma bakıp, gümüş bakırı,
Tut elinden güldür, garip fakiri,
Gün gelir görürsün Münker Nekir’i,
Feryadın duyulmaz yüzün bozulur.

Uzarsa budanır, her uzanan kol,
Mevlana gibi aç, gönlünü bol bol,
Sen el gibi değil, kendin gibi ol,
Yoksa mayan tutmaz, özün bozulur.

Gümüşü dövdürüp, akçe yaptırsan,
İpeği ördürüp, bohça yaptırsan,
Dünyayı çevirip, bahçe yaptırsan,
Yağmurla kar yağar, yazın bozulur...

HARUN YILDIRIM

Şiirimi güne taşıyan değerli şeçkiyi

Ve yorumlayan siz güzel yüreklere

Teşekkür ederim

Sevgiler saygılar sunarım