Yankısı kulakları yırtar,
Mutluluk nidaları yükselirken boşlukta.
Ansızın kapılar ardına düşer yalnızlık.
Soluk soluğa ala bürünmüş gece.
Maviye inat,yıldızlar,
Yıldızlar gözlerimizde şimdi daha parlak.
Gözalıcı,efsun mu ne?

Büyür biz sevdikçe,hayat!
Hayat kocaman gülümser yüzümüze.
Beynimizde kelimeler dans eder,
Kalp atışlarımızda her biri yarış içinde.
Kötü olan ne varsa,elimiizn tersiyle itercesine.
Ne zaman konuşmaya kalksak,
Dilimize kilit vurulur,
Ruhumuz huzur verici sessizlikte kaybolur.

Ne zaman gökkuşağını avuçlarıma koysan,
Güneş utanır parlaklığından.
Tenim sıcak ve mahçup olur korkarım,
Avuçlarımızdan kayacak mutluluk diye.
Yok yok hayır!
Karanlık düşünceler değil bize göre.

Kozasından çıkan kelebek misali,
Uçarım hesapsızca sana.
Omzuna konar,deli rüzgârda savrulmam.
Sen merak etme!
Yansıması bitmez sevdanın,
Ayrılığa düşmez yollar,yürek yangını bu.
Hayat bazen zalim görünse de.

Kahkahalar karışırken çocuksu sevinçlerimize,
Zaman oyununu oynasa da bize,
Gözlerimiz tutsak,kenetlenmiş...
Gönül dilimiz susamış birbirimize.
Kana kana içercesine,
Mutluluk pınarında yıkanırız biz,
Allah izin verdikçe.