ELDIVEN
ortalik bembeyaz
kar dun gece yagdi gunes bulutlar arasinda disariya attim kendimi aldigin eldivenler elimde elin elimde gibi bagrim acik bel ki serinler yuregim masmavi gozlerine alisikgozlerim beyazdan kamasti yari kosar yurudum yurudugumuz ormanlari gecip kokunu icime cektigim ovada duruldum. ellerimi iki yana acip sirt ustu karlara yattim kalktim kardan seni yaptim cebimde tasidigim iki misket masmavi gozlerine taktim haykirdim yuzune yuregimde ki zincirleri kirdim senin hic bilmedigin bende sakli sozleri siraladim seni ne kadar sevdigimi sana asik oldugumu sensiz olmayacagini haykirdim herzamanki gibi anlamadin sesim yankilandi kayaliklarda geyikler seyre kalkti ismini karlara yazdim seni ne cok sevdigimi bir kere daha haykirdim 23.11.2006/PARIS |
bağrının yanıklığını, dindirmek için dışarının soğuğunla kesmiş..
sevdiğinin mavi gözlerini, dolaştıkları yerlere gidip anılarını tazelemek istemiş.
ona söyleyemediği tüm aşkını haykırmış dünyaya, kokusunu hissetmiş sevdiğinin,
yüzleşmiş sanki sevgilliyle, yüreğiyle, yaradanla....
çok duygulu bir şiir olmuş.
devam diyorum.
sende bu yürek bu sevda varken , daha çoooook şiirler okuyacağımız belli.
kutlarım.