Değmeyin benim yarama,
Her gün hüzün bağlarım,
Aşktan gülen var mıdır?
Dokunsalar, bin ağlarım…

Geçen her gün harap,
Yinede yolu seçiyorum,
Aşkın kokusunu aldım,
Ruha sarıldı geçiyorum…

Duyguların isyanı var,
Dökülür göz yaşlarım,
Hazan mevsimi yaşar,
Parıltısız bu aşklarım…

Geçmişe özlem duydum,
Yarınlarım yitik benim,
Vefasıza demir atalı ben,
Sade kuru bir bedenim…

Aşk dediğin zora sokar,
Sonra bakar, seyreder,
Gölge düşürür hayatına,
Gizi gizlemeye meyleder..

Düştüm sevgilinin ardına,
Ele dingin, bana rüzgarlı,
Yıldızlı gecelerde uykusuz,
Ömrüm her dem efkarlı…

Garip kimseyim, gurbette,
Ondan başka kimim var ki,
Dil de dualar, yol gözlerim,
Beni hangi gönül sarar ki…

Bir hava, bir ahenk nerede?
Benim neyim eksik kimden,
Mevsimimin balı zehirlidir,
Düzeltmek gelmez elimden…

Derin duygu, büyük özlem,
Aşk denen, nedir ki başka ,
Yüzüne bakan, yere bakar,
Nasıl isabet, böyle bir aşka…

Aşk deyip de geçmeyelim ki,
Çok derinde, bırakılan izler,
Lazım yüreklerin kir-pasına,
Onu, aşk ve sevgi temizler…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.