BENİM DÜNYAM
Dünyalar içinde bir dünya vardır ki
Benim dünyamdır o.
Hissimi ,duygularımı , düşüncelerimi,
Hayallerimi, salarım deryalara…
Umutlarım enginlere sığmaz.
Bir çiçek koklasam,
Gönlüm sevgiyle dolar.
Aşk denizine dalarım.
Benimle dertdeş olur balıklar!
Yaramın sızısına bir damla sürsen merheminden
Dünyamın rengi değişir birden,
Tebessümlerin güneş gibi doğar kalbime.
Bir oh çekerim derinden!

Benim dünyamın misafirleri de olacaktır elbet
Güzellik, güç, kuvvet…
Zamanı gelince ayrılan olacaktır benden tek tek
Ama ne çare yolcu yoluna gerek.

Benim dünyam hiç bir zamana uymaz.
Bu dünya ise döner yavaş yavaş,
Aynı hız, aynı ahenkle,
Hiç şaşmaz.
Ey ölüm adlı melek!
Bu dünya sana da kalmaz.

Benim dünyan hiç geçmişini unutmaz;
Atasını, vatanını, şehitlerini, bayrağını…
Unuttuğum şeylerde vardır elbette:
Dost bildiklerimin,
Bilmeden yaptığı kötülüklerini,
Pişmanlık duyduğu yanlışlıklarını…

Benim dünya mı ne zannediyorsun sen?
Gam, keder olmasa neye yarar senin cilven.
Arada bir neşe, eğlence, şaka şamata varsa,
Bunlardan geriye ne kalır ömürden?
Toprağa giren,
Bir kuru cesetten başka !

Benim dünyam, yavaş yavaş dönen dünyaya benzemez.
Üzerimden gelip geçer fırtınalar, kasırgalar.
Beşinci mevsimi yaşarım ömrümde bir kez.
Orası
Kin, nefret ,riya nedir bilmez.
Gönlüm, iyilikten, güzellikten, aşktan yanadır.
Bir de tebessüm etmekten hiç vazgeçmez.
Yusuf Yılmaz