Evlat demek can demek.
Evlat rabbimin en güzel armağanı demek.
Evlat yürüdüğümüz yol, yaslandığımız çınar demek.
Evlatlarımız bağlarımızın üzümü, saklı bahçemizin gülleri.
Sessizliğimizin şifası, benliğimizin aynası.
Fikirlerimizin destekçisi, gelecegin inşaası..
Mavi düslerimiz.
Mevsimlerimiz evlatlarımız...
Bazen göçmen kuşlarımız.
Hayatın enkazlarında kaldıran kollarımız...
Dünya telaşında yetişen kahraman evlatlarımız....
Mutlu olmak için değişkenliğimiz..
Günaydınımız..
İyi gecelerimiz..
En mis kokladığımız kokumuz..
Evimizi dolduran raks müzigimiz..
Bu dünyadan göçtüğümüzde ardımızdan rahmet dileyenimiz..
Bazen serçe parmağımız.
Bazen bilegimiz.
Neşemiz, eğlencemiz.
Bazen kırık sazımız.
Ve hiçbir zaman bitmesini istemedigimiz sevgi gücümüz.
Şiirimiz...
Şarkımız...
Kimi zaman yarım kalan anılarımız..
Her sabah kahvaltımız, bereketimiz.
Uğurladığımız hayırlı günlerimiz.
Kahvemiz, bitmeden alanımız.
Çarşımız, pazarımız, düğünümüz , bayramımız .
Onlarsız olmaz dediğimiz hayatımız.
Okunan destanlarımız.
Gözümüzü kırpmadan güvendiğimiz onurumuz..
Canımız..
Can suyumuz..
Bazen sabrımız..
Bazen kurban olurum dediğimiz duamız..
Cennetle ödüllendirildigimiz..
Hayatta öyle hayırlı evlatlar vardır bazen..
Ve bazen adını bile anmak istemedigimiz...
Penceremi actım hafif tebessümle göklere dua uçurdum..
Allahım evlatlarımızın acısını gösterme bizlere...🙏💜🌹