Hep hasta ediyor, bitiriyor beni bu puslu havalar
Mora çalıyor renkler kopuyor içimde fırtınalar
Bu ne dalından ayrılış, bu ne savruluş Allah’ım?
Yine yaprak dökümümü geldi, yine yüreğim yanar?

Bilemedim zorlamı kopuyor dallarından yapraklar?
Bilemedim zorlamı sarıya boyanıyor şu yeşil dağlar?
Bu kadar kimsesiz mi, çıplak, çıplak kalan dallar?
Bu kadar kötümü, yaprak dökümü sonbaharlar?

Bu mevsimde neden kendimi yapayalnız hissederim?
Neden, hep ölümü hatırlatır bu sapsarı yapraklar bana?
Yoksa ölümü mü görüyoruz sarı yapraklara bakıp ta?
Yoksa ondan mı göçüyorlar göçmen kuşlar uzaklara?

Ondan mıdır, bu mevsimde çok kızıl oluyor ufuklar?
Ondan mıdır, çok oluyor bu mevsimde ayrılıklar?
Hiç sevmem ayrılıkları; hep yüreğime ateş salarlar!
Neden ayrılık mevsimi oldun sen ey güzel sonbahar?

Yine gökyüzünde ağlamaya hazır, kara kara bulutlar!
İşte yine dalından kopmuş sürüklenen, sarı yapraklar!
Ne çabukta gelip geçmiş bir bir günler, haftalar, aylar?
Eyvah! Geldin mi yine, ey yaprak dökümü sonbahar?

Mustafa YÜKSEL