Yürüdüm
Zifiri karanlığında gecenin
Yarınların ne getireceğini bilmeden
Yürüdüm
İçimin ateşiyle kavrulurken bedenim
Geceyi yırtan ayaza aldırmadan yürüdüm
Ne vardı?
Neye yaradı?
Ne aldı senden?
Benden ne aldı?
Elimde bir eski fotoğraf
Buğulu gözlerimde
Bir damla yaş
Ve aklımda
Deli divane düşünceler
Ağaran saçlarımmıydı günahım
Yoksa yüzümdeki çizgilermiydi
Yada hayallerim mi fazla geldi yüreğine
Sen benden bulutları isteseydin
Ve ben
Gökyüzünü serseydim ayaklarına
Sonra
Gökkuşağını tutup saçlarından
Taç misali taksaydım saçlarına
Yinede kalmazdın yanıbaşımda
Biliyorum sevmezdin beni
Ve hatta bir tebessüm bile
Çok gelirdi şu lanetli yüzüme
Hani takınsaydım en sevimli halimi
Ve yüzümde bir bebeğin masumluğu
Yinede yetmezdi seni mutlu görmeye
Şimdi gerçekleri
Bir bir çarpıp yüzüme
Lanet ediyorum
Seni seven yüreğime

Mehmet Kadri GÜVEN