Nedir bu içimdeki sızı bilmem
Yoksa sevdayamı düşüyorum yeniden
Sahi
Bu kadar aptal olabilirmiyim gerçekten…
Biliyormusun belkide gerçekten aptalımdır
Sabahları ilk aklıma sen geliyorsun
Yani güne senle başlıyorum
Sonra yola çıkıyorum
Yolumu deiğiştiriyorum
Hani olur ya görürüm diye
Bir an bile olsa
Çoğu zaman göremiyorum seni
Olsun diyorum; belki yarın… yarın görürüm
Bir umut işte
Ama arada bir de olsa görüyorum seni
Şöyle göz ucuyla süzüyorum
Yüzümde bir tebessüm… İşte günün en güzel anı
Bilmiyorum ne oluyor bana
Seni göremeden geçen her gün
Yüreğimde bir sızıyla uzanıyorum yatağıma
Bilmiyorum ne yapsam
Bir şark tüccarı kurnazlığıyla mı çıksam karşına
Yoksa
Sinsi bir avcı gibi düşsem peşine
Bir ceylan ürkekliğindeki seni
En savunmasız anında mı yakalayıp
Çıksam karşına
Yada
Alıp yüreğimi elime
Dikilsem mi karşına
Bilmiyorum ne yapsam
Belki de en iyisi
Yine seni , senden habersiz
Uzaktan izlemektir
Sebepsiz yere
Hani durup dururken
Seni özlemektir belkide güzel olan
Yahu; nedir bu içimdeki sızı
Yoksa sevdayamı düşüyorum yeniden
Sahi
Bu kadar aptal olabilirmiyim gerçekten…
Evet insan bu kadar aptal olabiliyor
Hemde gerçekten

28 Mayıs 2016
Mehmet Kadri GÜVEN