Hatırlarmısın annem,
Hatırlarmısın.
Her gün,her saat,her dakika,
Bir an bile olsa hiç ayrılmadan
Yanımda olduğun o günleri.
Unutabilirmisin?
Beni böyle genç ve delikanlı
Bir kişiliğe getirene kadar neler çektiğini?
Ama;
Şimdi çok pişmanım inan.
İstemeden bile olsa
Seni gecelerce uykusuz bıraktığım için.
Çok pişmanım inan,
Her kalkıp düşüşümde
Yüreğine binlerce korku sardığım için.
Biliyorum annem.
Şimdi ise ne yapsam senin hakkını ödeyemem.
Gecelerce gözün yarı açık içirdiğin sütün hakkını,
Kendi kendime helal edemem.

Kimbilir sonra ki senelerde
Birlikte olamayız belkide...
Bilirsin Dünya ne kadar fani.
Ve bu fani Dünya’ya
Sadece bir kere gönderiyor Allah.
Kimbilir,
Bir daha ki sefere,
Belki yanı başında
Belki de senden çok uzaklarda olacağım.
Ama unutmaki annem,
seni sonsuza dek
Başımın üzerinde bir taç olarak bırakacağım.

Düşünsene annem.
Gün gelirde ben de,
Kaderin ve yad ellerin kurbanı olursam,
Sana hakkını ödeyemeden
Bu Dünya’dan göç edersem,
Sana doya doya sarılıp,
Benim için süpürge yaptığın
O ak düşmüş saçlarını koklayıp
Bağrıma basamazsam
Hakkını helal et,kızma annem,
Hakkını helal et,kızma ANNEM...

YORGUN BİR ŞAİR