yine tazelendi gönül çilesi
kanayan yaramı tuzladım anam
sana anlatmanın geldi sırası
dertleri sineme düzledim anam

hep ağladım bir gün yüzüm gülmedi
geçti gençlik çağım neşem kalmadı
bir garibim halim bile olmadı
yaralarım kendim tuzladım anam

bağımızı talan etti boran kar
bülbül gibi çok eyledim ahuzar
ta küçükten içerimde yaram var
demedim hep senden gizledim anam

ondurmadı kader kesti çabamı
sürgün etti dağa taşa obamı
felek küçük yaşta aldı babamı
her dem yollarını gözledim anam

görmedik dünyada ziyneti varı
halimizle alay etti çokları
sahip olamadığım oyuncakları
ellerin elinde izledim anam

hanemize kanlı baykuşlar doldu
bülbülün yatağı kargaya kaldı
yoksul idim sevdiğimi el aldı
içerden içere sızladım anam

ozan murat daim kaldım arada
nefes aldım ölü gezdim karada
gece gündüz hep ağladım dünyada
vallahi gülmeyi özledim anam