Kış yaprakları kurutabilir,
İlkbahar çiçek açtırabilir
Senin kır evinin güneşi
Güneşim olacak sürekli
Mutlu bağ zincirledi bizi
Yaşlı kalbime can verdi:
Evet, dünya sahneyi değiştirdi,
Kendini seninle güzelleştirdi.

Delikanlılığımı dağıtıyordum
Boş hayallerinde talihin;
Bana göründün ve varlığın, tatlı
Yanılgıları gerçekleştirdi .
Her şey kalbime götürüyor onları
Cazibeleri aslâ zayıflamadı:
Evet, dünya sahneyi değiştirdi,
Kendini seninle güzelleştirdi.

Şehirlerde, köylerde,
Güzel günler ışıldıyor bize her yerde;
Tavan süsleri, yapraklar gibi
Aşklarımıza ödünç veriyor gölgelerini.
Herhangi bir saat senin yanında,
Kaçıyor tatlı bir unutmayla!
Evet, dünya sahneyi değiştirdi,
Kendini seninle güzelleştirdi.

Karıştırarak ruhlarımızı
Zaman birleştirmek istediğinden beri onları,
Pek çok alevin söndüğünü gördü,
Ve pek çok bağın çözüldüğünü;
Boşuna sürüklüyor bizi akışı
Ama ufkumuz hiç solmadı,
Evet, dünya sahneyi değiştirdi,
Kendini seninle güzelleştirdi.

Antoine Fontaney(1803-1837)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu