GÖRÜYORUM

Pencerem açılmıyor.
Gece karanlığında.
Yıldızlar birbirne bakıyor.
Hepsinin bir yüzü aydınlık.
Bulutlar ağlıyor.
Yarimin gözleri parlıyor.
Ay ufukta .
Bunlarda ışığı görüyorum.

Şimşeklerde ateş akıntıları.
Ormanlar yanıyor.
Geceyi yaran çığlıklar.
Parçalanmış yüreklerde kaldı analar.
Ocakta yanan alevlerde.
Üşüyen çocuklar görüyorum.

Uydularla bizi uyuttular.
Gökte yağan yalanlar.
Aslına bakmak gerek.
Evreni kaplamış.
Örümcek örülü kafalar.
Zevk için değildir kadınlar.
Sayılarını bilemdiğim canavarlar.
Görünmeyen şeytanı taşlarlar.
Kör olmuş çıkarıcalar görüyorum.

Oturduğu döşeği kesenler.
Ne yaptığını bilmezler.
İlimsiz, bilimsiz yürüyenler.
Seyid Oğlu der yolu kaybederler.
Neden Dünyayı yönetir edebsizler.
Sesi çıkmayan kalabalıklar görüyorum.

8 Kasım 2017 Berlin Ali Koçak