Değmeyin anılar, kalbime gayrı
Solunda teklerken, kalmadı hayrı
Söndürmez mazisi, yaktıkça bağrı
Böyle yaşamaya, alıştırmayın


Unutturun artık, yetti canına
Dert ortağı olun, varıp yanına
Felek tahtı kurmuş, gönül hanına
Böyle yaşamaya, alıştırmayın


Yüreğin içinde, yarası kanar
Kabuk bağlamazken, geçecek sanar
Geçmişi düşünüp, yıllara yanar
Böyle yaşamaya, alıştırmayın


Kaderse yakayı, tuttukça salmaz
Üstüne geldikçe, umudu kalmaz
Gözleri bir tülü uykuya dalmaz
Böyle yaşamaya, alıştırmayın


Dünyasını yıkıp, yazık etmeyin
Yapayalnız koyup, sakın gitmeyin
Saptırıp yolunu, hüzne itmeyin
Böyle yaşamaya, alıştırmayın


Neden vurdurursun, baltayı taşa
Evirip çevirip, döndürür başa
Engel olamazken, gözünde yaşa
Böyle yaşamaya, alıştırmayın


Ta ki ezelinden, yürek pâredir
Şifasız kaldıkça, gönül yâredir
Sadece vuslatı, derde çaredir
Böyle yaşamaya, alıştırmayın


Nesrin Önem
07 11 2017
Tekirdağ