Dünyayı yüklenip alır sırtına
Gam keder ne varsa taşıyor insan
İçinde kopsa da bin bir fırtına
Aklının gücüyle aşıyor insan

Hayatla baş başa yalnız kalınca
Anılar kapıyı tek tek çalınca
Özlemler koşarak ruha dalınca
Çaresiz! Maziyi deşiyor insan

O mahmur gözleri yola dalınca
Hayalleri bir bir göze gelince
Ne zaman bir kabus düşü bölünce
O an uçurumdan düşüyor insan

Bir garip yolcudur yalnız başına
Karışmaz kimsenin pişen aşına
Zerrece isyanı olmaz yaşına
Haline şükredip yaşıyor insan

Donsa da sözleri düşmeden dile
Yarını bekliyor umudu ile
Kurduğu düşleri ağlatsa bile
Gönül sarayını döşüyor insan...

Gülseren MORKAN
10/06/2017

DOST KALEMLER
Acılar gelince talihsiz başa
Hayatı dönüyor insanın kışa
Vursan da faydasız başını taşa
O an yanılıp ta,şaşıyor insan
......
Değerli dost kalem Ayhan Kocabay şairime sonsuz teşekkürler...