1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1291
Okunma
Ömrümün hazan mevsimini başlatıyor telaşın
Gece gözlerinde titreyen bahtım ha düştü ha düşecek
En sevgili dokunuşların rüzgârında sensizlik
Kimselere eğilmeyen başım amansızca toprağına dökülecek
Hiç tanımadığım duyguların sağnağı sele döndü işte
Arama sorma tanıma unut
Senden giden asla dönmeyecek
Mutlu bir hayat dilemeli miyim bilmiyorum
Dilim ne söylerse söylesin yüreğim hep yalan diyecek
Git gitmişliğin kadar uzun bir ayrılığa
Bıraktığın zamanlardan kimler gelip geçecek
Bir yerlere sığdıramadığım o kör vicdansızlığın
Yaşama umudumu alıp beni bir imkânsızlığa mı gömecek
Ey benim yetimliğim ey bir başına kalmışlığım
Gönlümün tufanından cehennem gülleri yeşerecek
Aşkın bir kaç adım ötesinde koptu kıyamet
Yokluğun beni öldürürken söyle
Yeniden kim diriltecek...
yaseminイモ乚乚ノ
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz