30
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1721
Okunma

Kırık kalem ucuna sıkıştırılmış ben.
Ve çözemeyenler dilimde bir lal ağıttır geçen
Geçen zaman telaşında yaşanalar arasında
Yükü ağır fermanlardır beni seçen...
Söz!
Kalem ucunu kızdırdım da şimdi
Kızdırmayacağım kor ateşlerde yanması gerekenleri
Dilimden dökülecek acım
Acım kârım..
Kanım donar.
Başımda bin bir yeni heyecan
Ahlar boğazımda düğüm
Sesim çıkmaz
Zamanım az.
Efsunlu saz…
Çal!
Çal binlerce yıldır eşliğinde
Ağlanan dizeleri.
Nağmeler sızsın acısı çürük yüreğe.
Assın darağacında özü hükümsüz
Hükümlüleri…
Gerçeklik ötesinde bir gözlük
At misali mıhlanmış çehreye..
Ve kanadı kırık bir güç
Destek çekmiş yüreğe
Aldanış can damarımda tutukludur kene…
Faili sorgusuz bir cinayet vaktidir şimdi…
Kan
Bir tanımsızın nefesiyle emilmekte.
Mate’08