Nakışlarla işlenmiş, Isparta halı gibi,
Ya da kendi dalında, öten bülbülün,
Elde etmesi güç olan, an zer balı gibi,
Dikenlerle dolu, emsalsiz yanak gülün..


Teselliden noksansın, gönül dilin anlamsız,
Can emanet edilmez, sevdiğimsin vicdansız,
Öyle dertler sarmış ki, çare sende imkansız,
Beni böyle eritir, emsalsiz yanak gülün…



Oyaladın boş yere, perde arkası bakışların,
İsabetli baksan bir, hedef tutmuş atışların,
Göremem, bilemedim, nedendir kaçışların,
Ardı sıra koşturdu, emsalsiz yanak gülün…



Gamze deyip geçmedim, inan ona alıştım,
Gördüm, göreli onu, mecnunlara karıştım,
Gönlünü fed etmeye, düşmanımla barıştım,
Ulaşılması zor olan, emsalsiz yanak gülün…



Vebalini taşımaya, tutacak el var mıdır,
Boyun bükmüştüm, kalbin öyle darmıdır,
Çektiğim, bir buruk teselli, bir efkarmıdır,
O hasret rüzgarıdır, emsalsiz yanak gülün…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.