Anadolu’nun güzelce bir şehri,
Şimdilerde yine az bulunsa da.
Yaşayanlar burada çok erdemli,
Hayırsızları bulunur olsa da.

Bu şehrin eskiydi bir mahallesi,
Yolları sokakları oldukça dar.
Birbirini tanır hep ahalisi,
Güler yüzlü,güzel insanları var.

Acılar,sevinçler hep paylaşılır,
Bu eski ama güzel mahallede,
Yine zorluklar beraber aşılır,
Bütün insanları verir el ele.

Düğün olur,düğün sanki herkesin.
Mutluluk yaşanır bütün her evde.
Görünmezsen sorarlar hep,nerdesin,
Eksiklik duyulur o gönüllerde.

Cenaze olur,her evde vardır yas,
Bütün mahalleli hemen hisseder.
Gözler hüzünlenirken dökülür yaş,
Acıdan herkes olur hep hissedar.

Mahallede askere uğurlanır,
Kınalar yakılır bütün ellere.
Asker hatırasını anlatırlar,
Vatan sevdası dolar gönüllere.

Bir evde birileri hasta olur,
Hepsi birden oluvermiştir doktor.
Anlatır hangi otlar şifa verir,
Ziyaretler kesintisiz olur.

Karı koca arada kavga eder,
Duyulur dışardan yüksek sesleri.
İhtiyarlar müdahale ederler,
Hemen kesilir içerde sesleri.

Şimdi apartman oldu hep şehirler,
Betonlaştı kaldı çoğu gönüller.
Apartmanda kimseyi tanımazlar,
Birbirinden uzaklaştı hep eller.

Eskiden küçüktü,yan yana evler,
Ama mutlu yaşardı, hep insanlar.
Şimdi çok yükselse de gökdelenler,
Alçaldı bütün insani değerler.