0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
834
Okunma
Bir hava çalar ki, bozkır havası bir tutam
Kalbim ürperir n’etsem ve titrer kolum elim
Canlanır at sırtında kılıç sallayan atam
Düşmana doğru dalga dalga akan bir selim
Bin dört yüzlü yıllar, bir ova geniş ve dümdüz
Küffarın peşinde koşarım, mevsimlerden güz
On binlerce düşmana karşı, ben ve birkaç yüz
Kutlu bir dava için esen poyrazım, yelim
Şahlanır da şahlanırım savaş meydanında
Nice isimsiz kahramanın hemen yanında
Göl olsa da meydan sulanıp şehit kanında
Bu hava çaldıkça yaklaşmaz bana ecelim
Bir otağ, herkes sıralanmış el pençe divan
Buyur ederler girerim karşımdaki sultan
Anlatır, anlarım, öyle büyükmüş ki vatan
Şarka, garba ve bütün bir dünyaya bedelim