İnsan oğlu yaratılmış,kün mahlükatın en hası;
Filde heybetli bir candır,narini zarif kelebek.
İdraki kıt şuursuzun,bedene yük kafatası.
Kabarır öfke duygusu,ne hak tanır nede emek.

Enbiyası Nebileri,şu yer yüzünün serdarı,
Mevlâya aşık olana,vermiş risâlet-i mührü.
Firâvunu helâk etti,Musanın dua’sı nûr-u,
Ateşini gül yapan var,yeterki hakkı hak bilmek.

Mührü sultana kalmayan,kim yaşamış ezel ebet.
İyiliğin kötülüğün,bir bedeli vardır elbet.
Adalet mülkün temeli,nedir bu gaflet dalâlet,
Rızıksız can yaratmamış,aslana ceylanı yemek.

Aşağı bak yukarı bak,var mıdır noksan olanı,
Kula lazım ihlas iman,şeytanı şerdir yalanı,
Evveli var ahiri var,göster bir baki kalanı.
Dünyası bir mezarimiş,ister bez sar ister ipek.

Ey aşk ehli adem oğlu,sarıl yaradan Allaha,
Muhammed şemsi doğmuşken,yönünü dön kıblegâha.
Kul Tuncay yolsuz rehbersiz,çıkamasın bil felâha
Oyalan oyna gül bebek,var mı solmamış bir Çiçek,

Tuncay Akdeniz