ANLARSIN...

Sevgidir; İnsanın,gerçek dünyası,
Hele gönüllere,gir de anlarsın.
Gerçek seven’midir,güzelin hası,
Aşkını kalbine,ör de anlarsın...

Yaşadığın günler,dönermi geri,
Üç günlük dünyadır,insanın ömrü.
Gafillerin olmaz,bundan haberi,
Aklını bu sırra,yor da anlarsın...

Kalp gözüyle görmek,lazım öte’yi,
Dikkat eyle taşa,vurma baltayı,
Sevinme’ki toprak,gizler hatayı.
O nefs’in hırsını kırda anlarsın...

Mecnun kerem sevda ile çağla dı,
Hakk yola erenler gönül bağladı.
Yunus; Mevlâm diye diye ağladı,
Bu mâna sırrına erde anlarsın..

.Cenneti güzellik,baharı yazı,
Kışın habercisi,sonbahar güzü.
Bülbüllerin gül’süz, güler mi yüzü,
Hele bir derdini,sor da anlarsın

Hani o mührü şah,sultanlar nerede
Meydanları kalmış,kalleş namert de.
Hakk mizân kurulur mahşeri yerde
Bu dünya halini orda anlarsın

İçimdeki derttir,beni ağlatan
Kendini bilmez dir,bilgelik satan.
Bir toplumu devlet,yapandır vatan,
Uğruna canını verde anlarsın..

.Kul Tuncay’da derin,bu yara izi,
Bakışın göremez,bende’ki özü.
Ötelerden bir ses,çağırır bizi,
Git yolun sonuna,varda anlarsın...

Tuncay Akdeniz