Yıldızların sesisin ey Nezîhe
Işıklar sana imreniyor yıllardır
Mehtâb hayata küstü seni göreli
Yakamozların adı sanı anılmıyor
*Her gece senden başkasına bakılmıyor



Sönmesin cân ışığın mügeler açsın ömrün
Saat mavide dursun karalanmasın defter
Îmânın şaha kalksın lehinde haykırsın “Kün!”
Kurtulasın mihnetten onayı bassın noter
Rûhun kemâle ersin indirilmesin şalter

Sarartmasın ayrılık umutlar olsun hâkim
Yediklerin yarasın enerji sunsun besin
Ulaşsın değerine hayâlindeki resim
Müjde versin gözlerin kendine gelsin beyin
Yürek mücevherleşsin senle işlensin zerrîn


Yıldız saçsın nevruzun yüze vursun neşâtın
Soğuklar sürülsün hep ulaşsın sıcak cephe
Ele geçsin ganimet hızını aşsın atın
Aşk oku fırlayınca kendine gel Nezîhe
Düğün dernek yapılsın kalmasın tek bir şüphe

Dursun Tiftik