Yalnızlığın son raddesinde anlarsın
Hayatın ne kadar çetrefilli olduğunu...
Kendinle başbaşa kalıp
Sadece vicdanının sesini duyduğunda
Keşke dediğin gerçekler
Birer birer hançer olup saplanır bağrına...

Bir şans ister, bir daha dersin
Herşeyi baştan yeniden yaşamak istersin...
Saatten akan zaman beyninin içine vurdukça saniyeleri
Anlarsın hayatın tekerrür etmediğini!!!
İşte o anda yorulduğunu hisseser
Kaybettiklerine ağlarsın...

En ummadık anda bir hatıralı şarkı çalar kulaklarında
Alır götürür ruhunu geçmiş yıllara...
Susmadan konuşmak ister,
Bıkmadan anlatmak istersin
Anlattıkça yeniden yaşamış gibi yanacağını bile bile.
Sağa bakarsın boş!sola bakarsın boş!!!
Kimse kalmamış. Kimse yok ...
İşte o zaman iki duble rakıda bulursun acıktığın şefkati...

Mayışır gibi olursun, ama uykun yok
Uyuştuğunu hissesersin....
Sen anlatmadan anlatılmışcasına masaya yatar sitemin...
Ama öfken yok... Sinirli değilsin. ..
Kimsenin yapamadığını yapmış nerden geldiği belirsiz piç rakı....