bosaltsa bosaltamaz
yükü ağırdır kalbin
limansız sularda dolanır durur umut gemileri
gaflet uykusu çok derin bir uykudur
zaman tehdıtkar nefesler sayılıdır
sonsuz bır sevgı sonlu bır hayat ıcınde cırpınır durur
kafesınde müebbete hapsolur aşk
bır gun ayrılacagınızı bılırsınız de
bırlıkte yedıgınız son yemek oldugunu hiç bılemezsınız
son bulusma ya da son konusma
son bakışma son gulusme oldugunu nerden bileceksiniz
lakin her nefis ölümü tadacaktır onu bilirsiniz
o kadarını bilirsiniz
hayatın rengini soldurur
bir şeyleri de oldurur ölüm
öğrenirsiniz
yol açar ışık olur ötelerden haber verir
hüzünlüdür insan öykümüz bu taraftan bakarken
boşluklar sıraya girer usul usul derinden
hatıralar yığınında kalır sevişmeler
caresiz kavusmalar boynunu büker
hayatı paylaştığın kadar ölürsün sen de
sessizce
sevdiğinle