Sensizlik; yağan karın havada erime şeklidir.
Yokluğa ithafen


Gidersin
Yeniden çekilir halicin zincirleri yüreğimde
Dilenci çocuk olurum.
Dualarım seni arzular...
Ecmain beklemelerin kıyısında aklını yitirir bekleyiş;
Ben kendimi...

Ayasofya’da sala okunur,
Aşk şerbetini yudumlar her bir zerrem.
Nasıl bilirdiniz demeye zaman olmadan
Ben onu çok sevdim kelimesi dökülür dilimden.
Salıncağına binerim sonsuzluğun
Götürdüğüm sen.


Bir daha öpsem tenini yalnızlığın
Dualarım tenimde kırılsın
Bir daha dokunsam ayrılığa
Lal olsun dili kalemin

Hadi gel dört bir tarafımda karabasanlar cirit atıyor.
Yer gök yabancı bu sessiz sensizliğe,
İniltili harım küs zihnime
Yokluğunda ruhum bedenime küs... Aşk’a Düş’tük.
Düşerken cümleye…

Masallarda zümrüdü Anka,
Hikâyede, kahraman.
Romanda, aşk
Ve şiirde özlemiz şimdilerde…

Yar!

Öpsek’te gün’ah sevsekte.

Şimdi
Acımız kesintisiz doğum sancıları gibi
Dipsiz denizlerde kürek çekiyoruz
Gitsek ölüm düşer ayak izlerimize…
Gitmesek ölüm…

….
Ey yokluğunun niyet’ini
Varlığıyla açmak istediğim
Gel.

Olmadı düşersin yakama,
Kıyıma,
Kirpiğime,
Kaşıma,
Yanağıma,
Ki yüreğim zaten sen’in…