Oyununa dalıp saate bakmayı,
unutan bir çocuk gibi şimdi yüreğim,
Hisleriminin içinde koca bir korku var.
Çok geç kaldım hayatın gerçek yüzüne,
Ter içinde koşuyorum
şimdi çaresizliğime.

Gidiyorum kendimden habersiz,
Bedenim ruhuma muhtaç değil.
Canımın acısı inzivaya çekildi galiba,
"O kadar yorgunum ki,
Ölmeye yetecek gücüm bile yok

Omuzlarımda eskiyen bu ömür,
Ne yaralar bıraktı
bağrımda bir bilseniz.
Gökyüzü bana ağlar,
Siz yağmur sanarsınız.
İçimi açıp,dışa vursam hüznümü,
Siz cehennem sanır tövbe edersiniz.

Zamansız bitiyor çoğu şey.
Mutluluk,tadımlık
galiba, anlam veremedim.
En iyisi zaten siz anlam
vermeyin, düşünmeyin hiçbir şeyi.
Düşününce,düşündürenlerin
çok gerisinde kalırsınız.

Dilim dönmüyor,
Tüm kelimelerimi içime gömdüm.
Susup ömrümü kapının önüne koydum
Gidersem bir rüzgarın izinde,
Saçlarımı koynumda saklayın!
Gittim ben ,öldüm ben artık.


Mehtap Ünlü