____Ertuğrul32 Mehmet Ertuğrul’a Sevgiyle____

Bitmiyor dünyanın, derdi belâsı,
Bâhtıma seslerim; Yeter gül gayrı.
Dostlar, kardeşlerim, gönlüm cilâsı;
Görmeseler azcık, ünler; "Gel gayrı!"

Hayatın cilvesi, gâilesi çok,
Huzur kenar kaçıp, uğramıyor pek,
Koştur tâ sabahtan, geceyece dek;
Kalmadı ne dirlik, ne de hâl gayrı!

Bildik hâlimizden, şikâyeti âr,
Damar da kan diye, gezinse de nâr!
Her yerde yabanlık, bir sunilik var;
Tat vermez ağıza, şeker, bal gayrı!

Gittik ki umarak, gelinire yol,
Ahvâl nasıl olur, bilemiyor kul!
Derdim değil asla, parayınan pul;
Daha neyi desin, ağız dil gayrı?

Derdim boşa geçen, günden yanadır,
Od döşte.. sebebi, sanma suna’dır!
Bu candan bezdiren, yüzsüz ene’dir;
Layığın vermeye, çaldım yal gayrı!

Ozan İlo yazdı, aşikâr hâlin,
Meşguliyet fazla, bağlıyor yolun,
Fırsatın buldukça, koklar DOST GÜLÜN;
Ümitvar oluben, hoşçakal gayrı!
09.05.2008/23.07


BU ŞİİRİN HİKÂYESİ

Çok açma arayı, bekleriz ustam,
Şu defterde estir; deli yel gayrı.
Gözlerim yokluyor adını her gün,
Gardaşın dertlendi, durma gel gayrı.
Ertuğrul32