Bu sözler
Bu gözler benim değil
Göğsümde ki deli gibi çarpan bu yürek
Hep
İki "tık" vuruyor,
İki de "tak"
Sen
Bırak vuslatı
Ayrılığı bırak,
Anlam firar etti "anlam"
Haberin varmı?
Bu iki kaçık cümleden
"Aşk" kendisi soyundu arsızca
Eğreti,
Eksik ve kiyafetsiz elbiselerinden.
Ne hissediyor
Ve yaşıyorsam, bil ki
Tek kişilik değil
Bizim
Sonumuz "perde" dese
Açılsa zihin, başlasa oyun
Misal;
"Ölüm", "o an" değil ki;
"Ahir’im" dedim ya sana,
"Ben", hep "sen" oldum gayrı.
"Yaşam" denilen seyirciyi
Bekletmeye hiç gelmez
Göynüme bir çırpıda giydim
"Biz" denilen bu libası.
Oynuyorum,
Oynuyorsun,
Oynuyoruz,
Oynuyor "son perde"yi
İyi de;
Yönetmeni nerede bu oyunun?
Olsa’ydı eğer,
O azrailin canını ben almazmıydım?
Alırdım!
Alırdım ammaaa;
Siz
Adına "ölüm" dersiniz ya
Ben se "ayrılık"
Ölümsüzlüğü böyle böyle tattım ben.
Zerre ce korkutabilirse namerdim.
"Dirim"le "ölüm" arası ince bir zar
Bir geçiş
Bir yansıma
Bir yanılsama..
Sevdiceğim;
Diklenerek
Ve de haykırma modun da seslenerek
Diyorum ki o zavallıya
"Aşk ölümsüzdür!
Geri dur ölüm geri"..
Ben sana yana yana
Sen bana kana kana
Aşk bize baka kala
Aşk ikimize âlâ âlâ
Ebedi dir bu sevi,
Sen
Hücrelerime metastaz yaptığından beri...

14:EKİM:2017