Senli günler bana zaten bir düştü
Bana hazan bana hüzün zâr düştü
Yazmıyor kalemim kağıda küstü
Bir kez olsun cana yâr demedin yâr.

Gittin ya seninle aybenzim soldu
Sevdiğin gözüme kanlı yaş doldu
Cümle âlem artık meczup der oldu
Gel artık kalbimi sar demedin yâr

Ağlayı ağlayı görmez gözlerim
Her nereye dönsem kalmış izlerin
Gece gündüz demez seni özlerim
Aşkın gözü kördür, kör demedin yâr

Bu derdin yapışmış canımdan gitmez
Sayfalarda ne var kitaplar yetmez
Demedim mi sana bu sevda bitmez
Yanmış yüreğime kor demedin yâr

Düşer gelirimde sabah yeliyle
Çaldırıp sazları gönül teliyle
Ah bu gurur yok mu tutar eliyle
Bırak gururunu kır demedin yâr

Yıllara sor seni nasıl bekledim
Saça hergün yeni aklar ekledim
Senden kalan aşkı gizde sakladım
Bu kadarı fazla dur demedin yâr

Bitti sözüm deyip atsanda beni
Köle pazarına satsanda beni
Böyle per perişan etsende beni
Geri dönmek gayrı ar demedin yâr

Vefasız olduğun bilirdim ama
Artık aşkın tutmaz yürekte yama
Yoluna baş koydum mihrimdir sana
Bu canım senindir vur demedin yâr

Şiir yürekliyi naçar bıraktın
Satır satır böyle yürekten aktın
Nefesim olsanda sen çok Iraktın
Yüreğimde aşkın var demedin yâr

Sevda Doğan Karakaş