ERGUAN


Dün yine bir mavinin
Peşinde dolandım.
Mavi bir umuttu, benimki
Ne umuda sarılmışım, ne hayale,


Dolandım durdum.
Hadi olursa,
Hadi, hayallerim gerçeğe dönüşürse,
Ne güzel olurdu...


Birden mavilerin yerini
Siyahlar aldı.
Simsiyah bulutlar kapladı,
Gökyüzünü...


Her zamanki gibi,
Mavilikleri görememiştim.
sarılamamıştım bir maviye,
Yine dedim, boş yere ne bekliyorsun...


Boş umutlara kapılıyorsun!
Nedennnnn?
Neden hala umut ediyorsun?
Güzel günleri.


Bir yağmur yağdı aniden,
Gök gürültüsüyle birlikte
Erguan ağacı.
Bana gel, diyordu o sıra...


Yapraklarımı döksem de ben,
Her mevsim yeniden açar.
Mor salkımlarımı savururum.
Doğaya...


Morun her rengi vardır, bende.
Bak yine döktüm renklerimi,
Yine bende hüzne boğuldum,
Sabret!!!


Yine bahar gelir.
Yine çiçek açarsın sende...
Doğanın her rengini savurursun, zamana,
Benim gibi...


Ben her mevsim,
Mor pelerinimi,
Renk tonlarımı
Giyinirim, baharla birlikte...
.
Umut kesme mavi günlerden.
Tüm maviliklerden.
Ben Erguansam:
Doğa şahit zaman şahit,
Yenilenişime!!!

Demet Akyürek.