Can beden de, bir kuş gibi, uçmak için, sıra bekler.
Dünya fani, ahret baki, günü güne, ondan ekler.
Niçin geldik, bu dünyaya, kulluk yapmak, görevindir.
Sen bunları, yapmıyorsan, bahaneler, sebebindir.

Anan seni, doğurunca, bir bebektin, mini mini.
Büyüyünce, hiç sordun mu, niçin bakmış, sebebini.
Baban ise, çok çalıştı, emek verdi, hanesine.
İlahi bir, emirdir bu, görev bildi, kendisine.

Yıllar, yavaş yavaş geçer, anlamazsın, nasıl olur.
Bak güllere, tomurcuktan, açar kokar, sonra kurur.
Yaşayanlar, sorumludur, neslini hep, sürdürmeye.
Ana baba, ölse bile, oğlu başlar, vazifeye.

Baba oğul, torun ile, devam eder, bu serüven.
Can bedenden, bir gün uçar, doğanlarla, sürer düzen.
Faydalı ol, etrafına, Yunus gibi, sev ve sevil.
Mağrur olma, iblis gibi, çok kasılma, biraz eğil.

Mala mülke, tapma sakın, onlar senin, değil Rabbin.
O verendir, O alandır, onla atar, senin kalbin.
Haram yeme, doğru söyle, örnek ol sen, insanlara.
Hayvan insan, bitki çiçek, kıyma sakın, o canlara.

Yol uzundur, sanma bitmez, bir gün olur, o da biter.
Hiç güvenme, gençliğine, yıllar onu, alır gider.
Bir bakmışsın, çökmüş beden, dökülmüştür, ak saçların.
Zaman dolar, sonu gelir, ömrü biten insanların.

Türkmendağlı, işte böyle, yaşam sığdı, bir şiire.
Kuş çırpınır, gitmek ister, çağırılan, kutsal yere.
Heyben boşsa, vay haline, bilmem neler, gelir başa.
Sorgusu var, bu hayatın, sorgu vardır, kula kuşa.
Hazırlık yap, yaşıyorken, başın vurmaz, taştan taşa.
HİLMİ CAN.
1.EKİM.2017. (4694)


Değerli şair dostlarım, Değerli şiir sitem,

Asırlık çınar, Edebiyabiyatımızın Banilerinden, şair dostu ve Eskişehir şairler derneğinin sevgili abisi,
Fevzi Halıcı abimizi, kaybetmenin derin acısını yaşıyoruz.Değerli ailesinin acısını paylaşır,şair dostlarımıza da başımız sağ olsun diyorum.

HİLMİ CAN.