37
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2189
Okunma
Hani nesilleri büyütürken üzerinde asırlarca
Savrulur ya bazen birkaç başak çok uzaklara
Gurbet yollarına dökülür ya bazen yürekler
O yüreğe can veren , sıladır, VATAN’DIR ANA
Hani mevsimler vardır, güneş ve yağmurla çiçekler açtıran
Hani bazen kar,boran, fırtına doğurup yaprak kavuran
Bir de delice esip de, o yaprağı dört bir yana savuran
Yaşamlara gebe,olabildiğince hırçın, TABİAT’DIR ANA
Hani mevsimi gelip üremek ister ya canlı hücreler
Hani “Nasıllarla “dolu , o çözülmesi güç bilmeceler
Bilinmez düşünce tohum toprağa, kulağına cevabı mı heceler
Sarar o bedene tohumu yeni bir can için , TOPRAK’DIR ANA
Bir varlığı bedeninde var olmaya götürendir o
Canından can verip dünyalara getirendir o
Can yoldaşın,dert ortağın,acıları bitirendir o
Sinesini yastık edip ak sütünü içirendir o
Dar gününde kanat olup aydınlığa uçurandır o
Öpülesi ellerin
Cennet güllerim
Sevda bülbüllerim
Ne söylesem daha bilmem ki.......................Benimsin benim !
CANIM ANNECİĞİM.
Cemil YILDIZ
09.05.2008
Cevap Yaz