Kaderimiz diye diye her gün gidiyoruz geriye
Birbirimizi yiye yiye ölüyoruz bak gitgide
Bir hırka bir lokma, sonrası sonsuzluğa kefen
Bağırış çağırış savaş dövüş neden, insanca yaşamak varken?

Kaçıyordu zaman zalim bedenlerimizden
Canlar gidiyordu bir bir bizim yüzümüzden
Bu yol kıyamet yolu, sönecek tüm fenerler
Ne kadar zenginleşsek de gidecek bu bedenler
Zenginleşsek dediysem fani dünya, fani mevkiler

Çalıp çırpıp külhanbeyi misali azap çektirip
Saman altından su yürüterek iş bitiren
Bizim gibi utanmazlara bunlar müstehak

Can çekişene bir darbe daha vurup
Yalakalığı düstur edinen, kösele suratlı
Bizim gibi alçaklara gün yüzü görmek yasak

Hala bekleyecek miyiz yanlış gölgelerde?
Küçük insanların büyük gölgeleriydi işte
Bizim guneşimizi batıran, bataklıkta boğan
Sen güneş ol bari, karanlığın arasından doğan