Gözlerimiz kapalı gidiyoruz
Geçmişe, bugüne, yarınlara!
Ne çok inanmışız
Sahte gülüşlere
Sahte sevgilere
Ne çok güvenmişiz
Her "seni seviyorum" diyene
Seviyor ! diye
Ne çok hayallerimiz yıkılmış
Çocukluğumuz da, gençliğimiz de
Ne çok duygularımız sömürülmüş
Hevesler ihtiraslar uğruna
Ne çok umutlarımız feda edilmiş
Bencileyen duygular, çıkarlar uğruna
.......................
Terazinin bir gözüne kendimizi
Bir gözüne onları koyup
Düşünüp; sorgulayıp, tarttık mı..?
Ne kaybettik ne kazandık
Ne kaybettiler ne kazandılar
İnsanlık, adamlık adına!
Eminim terazi dile gelir
" Dur, haksızlık etme bana,
Kaldıramam bunca yükü..!
Vicdanın, merhametin, adaletin
Ağır gelir tartısı
Giremem bunca vebale
Herkes gitsin kendi yolunda
Hak Teala dadır tartısı"..!
............................
Şimdilerde belki de
Doğru bildiğimiz yolda
Seyyah olup geziyoruz
Diyar diyar...
Bazen konaklıyor
Bir yudum su içiyor
Bazen gece gündüz demeden
Yol alıyoruz
Yüreğimizin derinliklerinde
Yüreğimizi görenlere selam verip
" Allah razı olsun " diyor
Yüreğimizi yüreği gibi görenlere de
" Rabbim gönlünce versin" diyip
Arşın arşın adımlıyoruz
Geleceğin bilinmezine
Ne çıkarsa bahtımıza
" Cenab-ı Allah’tandır
Cenab-ı Allah kerim" diyip
Bizle birlikte tüm kulları
Yaradana havale edip
Şükrediyoruz..!
Dünümüze, bugünümüze, yarınımıza..!
...............................
Kim bilir, kim bilebilir ki..?
Kimin ne olduğunu, ne olacağını..
Kimbilir belki de Bize düşen
Kalbimizle kalpere doğru diyar diyar
Uzun bir yulculuğa çıkıp
Payımıza düşene, paylarına düşene..
" Eyvallah! " demektir..
Kim bilir, kim bilebilir ki..?
Kalplerde ki;
Yaşananları, yaşatılanları, yaşanacakları..
Yaşamadan, görmeden..!

28.09.2017 Ankara P.ÇETİN