SONBAHAR


Soğuk bir akşam,
Hava soğuk
Rüzgar esmeye başladı,
Ilık ılık...


Ama nedense üşüyor insan?
Ama nedense buz gibi?
Çok mu alıştık sıcaklara,
Çok mu acaba?


Bir çay aranıyor, değil mi şimdi?
Mis gibi tomurcuk kokulu,
Sıcacık insanlar gibi,
Yanında sıcacık umutlar...


Rüzgar eserken,
Umutları da mı götürüyor acaba?
Hayaller zamana mı karışıyor?
Yoksa biz mi zaman oluyoruz?


Ah Sonbahar!
Ah hazan!
Yinemi geldin?
Yinemi hüznü getirdin?


Soğuk bir akşam,
Üşüyor insan
Eylül de bitiyor.
Gün dönümleri başlıyor hayatta...


Çok çabuk alışıyor insan
Yeni bir güne,
Yeni bir mevsime,
Yeni yıllara...


Unutuyoruz bazı şeyleri,
İnsanız çünkü.
Çabuk unutur çabuk alışırız,
Gelen günlere...


Bu günüde devirdik.
Gün de neymiş,
Ayları devirdik biz.
Yılları ,yılları devirdik.


Ah sonbahar,
Sen ve çay,
Ne güzel dost olur
Birbirine...


Vakti gelince aranıyor.
En iyi dost gibi,
Bir sevgili,
Bir yaren oluyor, gecelere...

Demet Akyürek.