Muharrem ayı tövbe ayı
Tövbelerin kabul oldugu son durağın adı
Hz Adem’in Hz Havva’nın imtihan yolundaki başarısı
Ve bu yolculuk Adem ve Havva’nin yaratilmasiyla basladı
Hz Adem insanlığın hilkat sebebi,
Yaşadı imtihanın en çetinini,
Kaybetti şeytanla mücadelesini,
Ve Rabbinden uzaklığın adresi olan dünyaya gönderildi..
....
Heyhat!
Ödemesi gereken bir diyet vardı
Dünyanın bir ucuna bırakmıştı canının parçasını
Sahi kürek kemiğinden yaratılmamışmıydı biricik Havva’sı?
Candan öte canandı
Pare pare yürek yangınıydı
Cigerini parçaladı aşk acısı
Divane etti bu ayrılık!
Yandı..
Yandı..
Yandı..
Aramadığı yer kalmadı
Kuşlara ağaçlara dağlara Havva’sını anlattı
Acep bir gören var mıydı?
Bu yaraya merhem yaratılmışmıydı?
Adem’e dünya dardı!
Dünya zindandı!
Cennetten sonra nasıl zindan olmasındı?
Bir de aşk ateşi,ayrılık acısı, vuslat sancısı çıkmıştı!
Sargılara sardı dertli başını
Havva’sı yanı başında olsaydı!
Cennet vatanına duyduğu gurbet sancısı belki biraz azalırdı
Gurbet hüzünlü ,gurbet kavurucu, gurbet acı
Kavuşmadan vatanına bulamazdi bunun ilacını
Hz. Adem dertli,matemli ,acılı
Olmuştu yıllanmış bir çınar ağacı
Izdırapla yüklüydü herbir dalı
Yağmurlar bile serinletemiyordu aziz başını
Yoktu Havva’sı
Yapayalnız bir başına kalmıştı..
Gündüzleri gecenin koynuna doladı
Bulutlar kapkaraydı matem yağardı
Ey benim hilkat sebebi babam!
İlk Peygamberim!
Acın ne kadar da yürek parçalayıcıydı!
Kainattaki varlıklar ne yapsındı!
Dua dua ağlamaklılardı..
Ellerinden gelen başka birşey var mıydı?
Zaman herşeyin ilacıydı
Zaman getirecekti Havva’sını
Zaman saracaktı bütün yaralarını..
......
Hz Havva ..
Yoktu yanında goncası
Ağladı..
Ağladı..
Ağladı..
Ağıdı meleklerin yüreklerini yaktı
Hasret acısı, vuslat sancısı, meleklerin gözyaşlarına karıştı
Hüzün deryasında çırpındı çırpındı..
Ama içindeki azim ve aşk sanki cennetten inmiş yıllanmış bir şaraptı!
Sanki azminin ve aşkının şarabını yudumladı
Bir an dahi olsun yılmadı!
Aşk acısını her öğüne katık yaptı
O anaydı,eşti, yoldaştı, sırdaştı,hayat arkadaşıydı
Göz nuruydu, elmastı,yakuttu, pırlantaydı!
Hz Adem’in gönül yarasıydı..
Cennetteki hurisiydi ..
Güzeller güzeli aşk deryasıydı!
Aman Allahım! O nasıl bir güzellikti!
Bütün güzeller güzelliğini ondan almıştı
Çünkü o cennet hatunuydu!
Huriler bile Onun yanında sönük kalırdı
Cennetinde dünyanın da biricik anasıydı!
Havva Ademsiz napardı?
Koca dünya Onu da yutmaz mıydı?
Ademini bulmalıydı
Geceyi gündüzü yol yapmalıydı
Çünkü bu acı dayanılmazdı!
Lime lime etmişti canını
Ah bir kavuşsaydı Ademine!
Doya doya bir sarılsaydı
Dizlerine başını koysaydı
Ellerini öpüp yanağına bassaydı
Hayaller başucunda ..
Arzuhâli ruhunu rahat bırakmazdı!
Aradı aradı yıllar yılları kovaladı
Ah anacığım bu acıya kalbin nasıl dayandı?
Yaşanılan aşk acıları,hasret sancıları evlatlarına senden mi miras kaldı?
Sendeki sabır nasıl bir sabırdı?
Kimbilir kaç yüzyıl ayrılık canını yaktı?
Tebriklere şayan sabrın,metanetin!
Melekler öpsün tertemiz pak alnını!
Dert yüklü, keder yüklü,hüzün yüklü bir şekilde yıllar yılları kovaladı..
....
Asırlar sonra o hasret Arafat dağında vuslatla sona erdi..
Arafat dağı Hz Adem’in Hz Havva’nın tövbesinin kabul nişanı
Gözyaşlarının dindiği eşsiz mekan!
Acıların yalnizlığın aşk acısının,hüznün,kederin bittigi yüce dağ!
...
Ayrılık acısı vuslat sancısı
Sevgiliye kavusmak icin verilen sabır savaşı
Aşkın yoğurdugu yürek ağrısı
Artık insan fıtratında hazırdı
Ve..
İnsanlığa bu duygu Hz Adem’den Hz Havva’dan miras kaldı
...
Artık Adem Havva’sına Havva Adem’ine kavuşmuştu
O nasıl bir kavusmaydi
Yer gök semavat kainat bayram yaptı
Melekler bu kutlamaya katıldı
..
İki yüz yıl günahlarını sırtlarından atmak için
İkisi bir yürek tövbe kucağından ayrılmadı
Rabbin gazabından rahmetine sığındı
Dillerinde bir dua, bir tövbe yankılandı
Ey Rabbimiz! Kendimize yazık ettik.
Şayet sen kusurumuzu örtüp, bize merhamet etmezsen,
En büyük hüsrana uğrayanlardan oluruz.’ (A’raf, 7/27)
....
Ve..Arındılar günah yükünden
Tövbeleri kabul oldu..
Derman oldu dertlerine Rahman
O ay bu ay ..
MUHARREM AYI!
Günahların affolduğu ay..
Ey benim ilk Peygamberim!
Hilkat sebebi babam!
Ey benim güzeller güzeli anam!
Oldu yüzünüz ay..
Yüreğiniz aydın..
Gözünüz aydın ..

Muharrem ayı öyle kutlu öyle mübareksin ki!
Hz Adem ve Hz Havva’ nın bayramı yüreğinde yeşeren ilk yeşillikti ,ilk sevinçti
Ve diger muharremler kimbilir nelere gebeydi..
Muharrem ayında ne imtihanlar ne de yağan lütuflar bitmeyecekti
Ve..
Zaman herseyi gösterecekti..