Acaba kaç ezanlık ömrüm kaldı?
Saçlarima aklar düşmeye başladı,
Bugün ömür dallarımdan bir yaprak daha sarardı,
Bedenim biraz daha yaşlandı,
Yarınlarımın sayısı kimbilir hangi sayının adı!

Koşuyorum hızla zamansızliğa,
Günler geçiyor acımasizca,
Vaktim daralıyor amansızca,
Gidiyorum sonsuzluğa,
Gidişim dönüşü olmayan yarınlara!

Fırsatlar denizinde yüzüyorum,
Hayat yolunda nimetlerle yürüyorum,
Geçen her günümü paketliyorum,
Birbirinden değerli anlarımın kıymetini ne yazık ki bilemiyorum!
Kara toprak gün be gün sana yaklaşıyorum,
Yollarımın kısalmasına mani olamıyorum,
Sonsuzluğun davet edişine icabet edemem! diyemiyorum

Ne demişti sair yaş 35 yolun yarısı!
Acaba gerçekten 35 yaş yolun yarısı mı?
Sahi bir o kadar daha var mı?
Geçen zamana engel olabilen var mı?
Ruhumu delen vakıa ölüm ihtiyarlar mı?

Sorular zincirinde mahkumum zamana,
Bitmiyor sorular uzuyor uzadıkça,
İnsanlık bu soruları sorguluyor asırlarca,
Ben de nasibimi alıyorum hem de hesapsızca!
Ömür sermayemin bitmesine kaç kaldı?
Yaşım ilkbahar mi sonbahar mı kış mı?
Aklıma gelir ölen hep ihtiyar mı?
Acaba yaşadığım hayat yanıma kâr mı zarar mı?
Bilmiyorum vuslata kaç kaldı?

Her dakika aslında bir elmas bir yakut bir pırlanta,
Kayıyor vakit geçtikçe avuçlarımdan sonsuzluğa,
Tutamıyorum ne de hızlı kayıyor acımıyor da!
Durdurmaya yetmiyor gücüm, bakmıyor da hiç arkasına!
Dönülmez yola girmeden,
Ömür sermayem sona ermeden,
Azrail bana davetiye vermeden,
Yangın olup sevenlerimin ciğerlerine düşmeden,
Rabbim nolur sen kalbimi uyandır!
Nolur Rabbim nolur bana sonsuz diyarlara hazırlik yaptır!..