Akıllar derece, derece olmasaydı
Kim kime hizmet ederdi
Bazen akıl çok , bazen hiç olmaz fikri
Her insanın yeteneği farklı
Yeteneğine göredir yaratılışı

Kimi eker biçer, kimi fırıncıdır ekmek yapar
Kendine yetebilen insan mı var?
Sosyal varlıklardır insanlar, yalnız yapamazlar
Ademe Havva gerekti, dünyaya geldi nesiller
İnsanın insana, insanların Yaratana var ihtiyacı

Cehennemle korkutulmasa azgınlaşırdı insan
Altını olan demiri satın alacak, demiri alan yapacak bina
Her neyi fazlaysa paylaşmalı insan
Her şey nasıl da yerli yerinde bilebilsen
Gözün üstünde kaş, gözde kapak perden

Kapakta kirpik, göz ne de kıymetli
Ter değmesin tuzludur yakar,o dünyanın penceresi
Toz kaçmasın acıtır,birde konmuş refleksi
Görürse tehlike kapatır perdesini
Bu bir göz, ya dünyanın dengesi

Dalıp giderim hayranlıktan
Kime neyi ne kadar vereceğini bilen
Sen dile, oldurmak, dilemesiyledir O’nun
Nefsini terbiye edebilendir kazanan
Güzel düşün kaderin değişsin

Dilediklerin, düşündüklerin belirler kaderini
Öğrenir düşünen ,düşünür olan aklı
Akıllar derece,derece olmasaydı
Kim kime hizmet ederdi
Yerli yerinde dünyanın düzeni


eminnur güler acar